به گزارش سروش سینما جهانگیر کوثری، تهیه‌کننده سینما و تلویزیون، اظهار داشت: در زمینه ورزش ما با روند پیشرفت برنامه‌سازی در دنیا عقب مانده‌ایم و با وجود اینکه تکنولوژی لازم برای برنامه‌سازی در کشور ما وجود دارد نتوانستیم همگام با روند رو به پیشرفت دیگر کشورها باشیم.

کوثری خاطرنشان کرد: در یک دوره از دهه 1370 تا 90 موفقیت‌هایی داشتیم و آن زمان برنامه‌های ما به روز بود و خیلی‌ها با دیدن همین برنامه‌ها به ورزش گرایش پیدا کردند و برنامه‌ای مثل برنامه «نود» خیلی خوب بود و محبوبیت داشت چراکه تهیه‌کننده و مجری این برنامه به مسائل روز جامعه و ورزش تسلط داشت و این تسلط کاریزمایی ایجاد می‌کرد که مخاطب به دیدن برنامه جذب می‌شد؛ تا سال 1395 هم برنامه‌هایی بودند که مخاطب بتواند با دیدن آن‌ها اطلاعات لازم را به دست آورد.

این تهیه‌کننده در ادامه گفت: برنامه‌ای مثل «ورزش از نگاه دو» که ساخت و پخش آن را از سال 1359 آغاز کرده بودیم با مسائل روز دنیا در ورزش همراه بود. از آنجا که ورزش و به خصوص فوتبال به شدت متأثر از اتفاقات اجتماعی و سیاسی است باید برنامه‌های ورزشی یا فوتبالی هم به این تأثیرپذیری توجه داشته باشند. در آن زمان که «ورزش از نگاه دو» پخش می‌شد برخی مدیران تأثیر ورزش و فوتبال از جامعه را درک می‌کردند و این ارتباط به جامعه طراوت و شادابی می‌داد که باعث می‌شد حرکت‌هایی در جهت اعتلای فرهنگ و ورزش کشورمان رخ دهد. این رویکرد بسیار ارزشمند بود اما متأسفانه از زمانی که رویکرد سیاسی پر رنگ‌تر شد تلویزیون شکل ملی بودن خود را از دست داد و به یک رسانه کاملاً سیاسی تبدیل شد.

تهیه‌کننده سابق برنامه «ورزش از نگاه دو» در ادامه اظهاراتش تأکید کرد: مدیران و کسانی که به آن‌ها مشاوره می‌دهند ذهنیت‌شان طوری است که علاقه و ارتباطی با ورزش ندارند و به جامعه‌شناسی ورزشی اعتقادی ندارند در حالیکه یک مدیر باسواد و باتجربه می‌داند که ورزش چه جایگاهی در جامعه دارد و بارها در مناسبت‌های مختلف ورزشی اتفاقات بزرگی رخ داده که یکی از آن‌ها را می‌توان جام جهانی آرژانتین دانست. در آن زمان با برگزاری جام جهانی فوتبال درگیری‌های آرژانتین به پایان رسید و با قهرمانی این کشور این درگیری‌ها تمام شد. وقتی در کشور ما برنامه‌ای ورزشی مثل برنامه «نود» نزدیک به 30 میلیون بیننده دارد موفقیتی بزرگ برای تلویزیون به دست آمده که حتی در دنیا نیز بی‌نظیر است. بهتر بود تلویزیون به جای مقابله با عادل فردوسی‌پور با او همراه می‌شد اما در مدیریت خوب عمل نکرد و این موفقیت را از بین برد.

این تهیه‌کننده در ادامه گفت: وقتی سابقه یک مجری بیشتر می‌شود نظرات و خواسته‌هایش به مردم نزدیک می‌شود و می‌تواند انتخاب کند که چه مسائلی را برای اعتلای ورزش کشور در خدمت مردم مطرح کند اما متأسفانه اعتمادی به مجری‌ها از سوی مدیران وجود ندارد و اجازه مطرح کردن مسائل را نمی‌دهد و طبیعی است که امکان فعالیت افراد باتجربه به مرور از بین برود و برنامه تعطیل شود. وقتی برنامه‌های محبوبی چون «نود» تعطیل می‌شود طبیعی است که مردم به رسانه‌های دیگر مراجعه کنند.

او افزود: یکی از ویژگی‌های برنامه‌های موفق ورزشی این است که اقشار مختلف این برنامه را با هم می‌بینند و وقتی جمعیت زیادی از دانش‌آموزان یک برنامه را دنبال می‌کنند می‌توان با آن موج جدیدی راه انداخت که برای راه‌اندازی این موج کشور به هزینه‌های میلیاردی نیاز دارد. نگاه کلان مدیریت در بخش‌های مختلف تلویزیون باید گسترده‌تر شود و مدیران و مسئولان نباید از محبوبیت مجری‌ها بترسند. برنامه‌های ورزشی در جامعه ایجاد انگیزه و نشاط می‌کنند و گرایش به ورزش را افزایش می‌دهند در نتیجه گرایش به ناهنجاری‌ها کمتر می‌شود. این اتفاقات به رشد و اعتلای جامعه نیز کمک می‌کند و برای دیدن این مسائل نیاز به وجود مدیرانی است که دیدگاه جامعه‌شناسی و درک اجتماعی دارند و متأسفانه چنین مدیرانی در کشور ما بسیار اندک هستند و درک اینکه می‌توان بهره‌برداری‌های درستی از برنامه‌های فوتبالی داشت در مدیران ما وجود ندارد.

کوثری تصریح کرد: امروز اکثر افراد باتجربه و با سواد کنار گذاشته شده و افرادی به عنوان کارشناس در تلویزیون دیده می‌شوند که سواد و دانش لازم را ندارند. انتخاب کارشناس‌های ضعیف و نابلد یکی دیگر از معضلات برنامه‌های امروز است و این وضعیت ناشی از دانش کم مجریان دارد که نمی‌خواهند کارشناسان باسواد در برنامه‌هایشان باشد و سعی می‌کنند از افرادی استفاده کنند که در همان حد خودشان هستند و البته کارشناسان متبحر و باسواد ورزشی نیز ترجیح می‌دهند در برنامه‌های ضعیف تلویزیون که در حد و اندازه دانش آن‌ها نیستند حضور نداشته باشند.

او افزود: ایرادی در بزرگ شدن مجری‌ها وجود ندارد و این ترس از محبوبیت و شهرت مجری‌ها را باید کنار گذاشت. امروز معروف‌ترین مجری‌های ورزشی دنیا 70 تا 75 سال سن دارند و مشخص است که در همه جای دنیا به تجربه، شهرت و محبوبیت مجری‌ها اهمیت داده می‌شود. محبوبیت یک مجری به نفع تلویزیون است و وقتی برنامه‌ای 30 میلیون مخاطب دارد به معنی موفقیت رسانه است و نمی‌دانم چرا صداوسیما باید از این موفقیت بترسد و فکر می‌کنم بخشی از این اتفاق ناشی از حسادت و تنگ‌نظری افراد است.

کوثری در پایان تأکید کرد: تلویزیون باید جامعه و خواسته‌های نسل جوان را در برنامه‌سازی خود مدنظر قرار دهد و مدیران تلویزیون نیز با نگاهی بازتر، گسترده‌تر و مردمی‌تر با نگاهی جامعه‌شناسانه به ورزش از محبوبیت مجری‌های ورزشی نترسد و با آنها تعامل داشته باشد. اگر مجری‌های محبوب حذف می‌شوند و به رسانه دیگری می‌روند خیانت نکرده‌اند، آن‌ها باید به کارشان ادامه دهند و این تلویزیون است که متضرر می‌شود. مدیران باید بدانند که با حذف برنامه‌های خوب جامعه ورزش ما دچار عقب‌ماندگی می‌شود.